GENÇ DÜŞÜNCE Ayşen LAÇİNEL İnsan Kaynakları Danışmanı

İş Hayatında Teneffüse Çıkmak

Güzelve yerinde bir ara oldu işten ayrılışım. Yani teneffüse çıktım. Uzun zamandır arzu ettiğim şey nihayet gerçekleşti ve en az 2 ay teneffüste olmak istiyorum. Oğlumla, ailemle olmak hem bana hem onlara iyi gelecek. Planıma göre bu 2 aylık sürede sadece yazılarıma ve televizyonprogramlarıma zaman ayıracağım. Hatta oğlumla birlikteyken gerçekten sadece onunla olacak cep telefonumu bile sessize alacağım. İş hayatı benim için hobilerimi gerçekleştirdiğim bir alan oldu hep çünkü eğitimci temelimde gelişen iletişimciliğim, yazarlığım hep çok keyif aldığım uğraşlardı. Şanslıyım. Sevdiğim bir alanda üniversite öğrenimi gördüm, sevdiğim işleri yaptım. Şanslıyım iş hayatımda “tamam bu iş buraya kadar bana başka sular lazım“ dediğim anlarda hep o başka sularda yelken açabildim. Bu seferde yine gönlümden geçen oldu. Şirketim satın alındı ve yaklaşık 1 yıl sonra reorganizasyon sebebi ile yollarımız ayrıldı. Anlayacağınız tüm yavaş işleyişe ve beklemede olmaya rağmen havlu atmadım. Keyifli ve dostane bir ayrılış oldu zaten veda da etmedim. İşteki tüm dostlarla görüşmekte olduğumuzdan veda edecek bir durumda olmadı. Sen sağ ben selamet. Henüz bir haftadır evdeyim ve pek hoşuma gitti annelik ve gezentilik. Yine de iş teklif eden dostlarıma teşekkür ediyor ve teklifleri 2 ay sonrasında yenilerlerse memnuniyetle konuşabileceğimi söylüyorum. Şimdilik iş hedefi olan stratejiler belirlemeden, süreçleri netleştirmeye uğraşmadan geçecek yalın bir ev hayatı istiyorum. 2 ay sonra ise dönüşüm muhteşem olmalı. EĞİTİM, MÜŞTERİ İLİŞKİLERİ, İNSAN KAYNAKLARI ALANINDA MUHTEŞEM BİR BAŞLANGIÇLA SEKTÖRE YİNE YENİDEN MERHABA DEMEK İSTİYORUM. Son zamanlarda hiç kendinize sordunuz mu; çocuğumla ne kadar ilgileniyorum? Eşime ne kadar zaman ayırıyorum? Ve düşündünüz mü gerçekten sadece onlarla olduğunuz zamanlar var mı? Bir aile dostumuzun evinde akşam yemeğindeydik geçenlerde. Evin 11 yaşındaki oğluyla sohbet ettik. Bize; babasına ne zaman soru sorsa babasının ona bakmadan televizyon seyrederek ``hıhı evet oğlum hıhı tamam canım`` dediğini sonra da çocuğun sorduğu konu gerçekleştiğinde babasının ``Niye benimle konuşmadan bunu yaptın?`` dediğini anlattı. Masadaki herkes çok güldü. Aslında ders alınması da gerek bu paylaşımdan. Çocuklarımızı gerçekten dinliyor muyuz? Bir hamburgercideyiz kardeşim ve çocuklarımızla. Yan masada da modern hoş bir anne ve 7-8 yaşlarında kız çocuğu. Hemen yanımızdaki masada olduklarından konuşmalarını ister istemez duyduk. Anne kızına; ``Güzel kızım bugün işe gitmedim senle çok eğleneceğiz hadi hamburgerlerimizi de söyleyelim`` dedi. Dikkatimizi zaten bu ilk konuşma çekmişti. Kızın yüzündeki mutluluk da bizi etkilemişti. Sonra gördüklerimizse bu mutluluğu sildi götürdü ama anne bunların farkında bile değildi ne yazık ki. O ilk sözünden hemen sonra annenin telefonu çaldı. İşten arayanlara dosyalar, maillerle ilgili bir şeyler anlattı. Sonra yine telefonu çaldı. Anne yine konuştu ve sonunda hamburgerler yendi bitti. Anne hesabı istedi. 7-8 yaşlarındaki kızıysa neredeyse ağlayacaktı. Anne ``ne kadar eğlendik di mi benim güzel kızım ``dedi kızı ``hıhı``dedi burnunu çekti ve birlikte gittiler. Bense o anda aynı şeyi benim de yapıp yapmadığımı düşlündüm. Evet evdeyken, izindeyken bile iş telefonlarına yanıt veriyor ciddi zaman ayırıyordum. LÜTFEN EVDEYKEN CEP TELEFONLARIMIZI SESSİZE ALALIM. EŞİMİZ VE ÇOCUĞUMUZLA OLABİLELİM. UYGUN OLDUĞUMUZ ANDA ARAYAN ÇAĞRILARA GERİ ARAMA YAPALIM. NE DERSİNİZ? ZOR MU? AİLEMİZ İÇİN MÜMKÜN AMA DEĞİL Mİ? İnanın henüz 2 yaşında olan oğlum Zorbey bile bir misafir geldiğinde cep telefonumu hemen gelenin çantasına koyuyor. Sonra ara ki bulasın. Misafirler telefonu getirmek için geri geliyor falan. Düşünün işte bıkmış bebecik . Bütün bu farkındalıklar işe yaradı. Şimdi evde bahar havası var. Dengede olması gerektiği yerde her şey. Kış Geldi Sonbahar pek kısa sürdü. Halbuki en sevdiğim mevsimdir sonbahar. Belki daha kıymete binmek istedi ve hemen bitiverdi. Düşen sarı yaprakların romantizmine doyamadım, şöyle serin ama üşümeden dolaşamadan geldi kış. E ne diyelim hoşgeldi. Kışın soğuğu kışın karanlığı gelecek baharı gelecek yazı daha hoş kılıyor belki de. Kayaktı, kar topu oynamaydı, kış modasıydı derken o da geçiverecek. Kış mevsimi gelip geçerken gönlümüze, evimize kış gelmesin biz hep baharda kalmaya çalışalım. Sağlıkla mutlulukla yaşanacak nice güzel mevsimler olsun. Bir başka mevsimde görüşünceye dek sağlıcakla kalın.