| Akıl NOKTASI | Prof. Dr. Bengi SEMERCİ |
| Bengi Semerci Enstitüsü |
|
Çocuk Pornografisi ve Pedofili |
Pornografi, cinsel yanıtı tahrik eden erotik durumlara verilen isimdir. Pedofili ise, erişkin bir kişinin ergenlik dönemine girmemiş çocuklarla cinsel etkinlikte bulunmaya ilişkin yoğun, fantazilerin, cinsel dürtülerin ya da davranışların yineleyici biçimde ortaya çıkmasıdır. Pedofili, Ruhsal hastalık olarak Parafililer başlığı altında değerlendirilir. Cinsel istek duyulan çocuk ile arasında en az 5 yaş olması ve bu durumun en az altı ay sürmesi koşulu aranır. Parafili, toplum ve kültür tarafından normal kabul edilen cinsel tutumlar farklı davranışları kapsar. Cinsel isteklerini, fantazilerini, dürtülerini ve davranışlarını çocuklara ya da insan olmayan nesnelere yöneltirler. Pedofili dışında, fetişizm, teşhircilik gibi sorunlar bu başlık altındadır. Parafililer toplum ve sağlıkçılar tarafından zor olarak değerlendirilen durumlardır. Mental olarak sağlıklı görünen ve toplumlarda tutumları farklı algılanan sorunlardır.
Cinsel davranışları sınırlayan üç temel sistem vardır. Biyolojil normallik, sosyal sistemler (aile, eğitim, din vb) ve kanunlar. Ancak kanun dışı cinsel davranışlar, her zaman parafilik davranışlar değildir. Parafilik eğilimleri olanların bir kısmı bunu sadece fantazilerde yaşar, hiç bir zaman gerçek partneri olmaz. Bir bölümü için para karşılığı cinsel ilişki kuranlar, bu fantazileri eyleme dönüştürmenin doğru yeridir. Bazıları geleneksel cinsel yaşamlarını devam ettirirken, bu eğilimlerini partnerlerinden gizli fantazi olarak sürdürürler. Suça karışanlar, kurbanlarının duygularını çoğu kez anlamaz. Saldırgan davranışları genellikle ergenlik döneminde başlar, gittikçe artar. Bazılarında bu eğilimler çocukluk döneminde başlayabilir. Bunun yanı sıra başka antisosyal aktivitelere de karışırlar.
Pedofilinin nedenlerini saptamak için çeşitli çalışmalar yapılmıştır. Beyin anomalileri çalışılmış, belirgin bozukluklar saptanamamıştır. Bazı çalışmalar zeka düzeylerini, normalden düşük bulmuştur. En sık bulunan bilgi, çocukluk yaşında cinsel tacize uğrayan kişilerin bu tür sapmalara yöneldikleridir. Psikodinamik değerlendirmeler, cinsiyetler arası farkı red etme, hadım edilme korkusu, kadın cinsiyetinden korkma üzerine yoğunlaşmıştır. Parafilik davranışların, kişinin kendi cinsel kimliğini korumaya yönelik sembolik eylemler olduğu söylenmektedir. Anne-çocuk ilişkisinde bozukluk, baskıcı bir anneden kaynaklanan çaresizlik, bunlara bağlı gücünü ispat etme, cinsel fantazilerini kendinden güçsüz kişilere yöneltme araştırılan psikodinamik yaklaşımlardır.
Tedavide, dıştan kontrol bir yöntemdir. Hapisane bir dış kontrol mekanizmasıdır ama rehabilitasyon değildir. En sık kullanılan yöntemlerden biri çeşitli ilaçlarla, cinsel arzusunu azaltmaktır. Davranışcı yönetmeler uygulanır. Orgazmik tekrar koşullama ile pedofilin cinsel ilgisinin kendisineuygun olan objelere (yetişkin kadınlara) yöneltilmesi ve dürtülerinin istenildik biçimde şekilenmesine çalışılır. Bu aşamada istendik yönelimler oluşturulduğunda, pedofili davranışının değiştirilmesi aşamasına, yani kapalı duyarlaştırma sürecine geçilir. Kişinin çocuklara cinsel uyarılma gösterdiği durumlarda, kişi bir itici uyaranla karşı karşıya bırakılır. Davranışcı yöntemlerin etkili olduğu bilinmektedir. Ancak bu değişimin ne kadar sürdüğüne ilişkin bilgi yoktur. Psikodinamik yönelimli terapinin ise, bozulma ne kadar fazlaysa etki o kadar azdır. Zeka durumu iyi, alkol ve madde kullanımı yoksa, kişilik bozukluğu eşlik etmiyorsa başarı oranı o kdar fazladır.
Pedofili ve çocuklara yönelik cinsel suçlar birlikte değerlendirilmekle beraber, bu suçluların hepsi pedofilik değildir. Yapılan çalışmalar, bu grup suçlunun %30 kadarının pedofilik eğilimler taşıdığını göstermiştir. Tam tersine çocuklara yönelik cinsel suçluların, özellikle de çocuk pornografisinin araştırılarak, pedofilikleri saptamada kullanılıp, kullanılmayacağı sorgulanmaktadır.
Tüm dünyada çocuk istismarı %15-40 arasında değişmektedir. Bu orana aile içi ve aile dışı sayılar dahildir. Genel olarak saptanan bir döngü vardır. Çocuk aile içinde biri tarafından, çoğunluklababa, dede, ağabey, amca, cinsel olarak kullanılmaya başlar. İkinci adım bunu fark eden bir başka aile ferdinin döngüye girişidir. Aile içinde paylaşılan çocuğun bu durumunu bilen aileye yakınyabancılar bu aşamada döngüye katılır. Sonraki aşama çocuğun bu kişiler tarafından bölgesel satışı ve pazarlanması olmaktadır. Bu süreçte bireysel olarak çekilen filmler ve resimler, tanıtım amaçlı kullanılır. Sonra ulusal ve uluslararası fuhuş ve pornografi örgütleri ve erişkin pornografi pazarı, saldırı şeklinde döngü tamamlanır. Çocuk cinsel istismarı, pornografisi yeni bir konu değildir. Bunu yapanlar her zaman pedofili hastası olmaz. Bazen denemek isteyenler, kişilik bozukluğu olanlar ve sadece ticaretini yapanlar bulunabilir. Pornografide çocuklar çıplak halde sadece resim olarak ya da ilişki halinde kullanılırlar. Tümünde çocuklar gülümseyen yüz ifadelerine sahiptir. Böylece karşı taraf, onu zevk aldığına ve bunu istediğine kendini inandırır. Bu tür sitelerde insanlar resme odaklanmaktadır. Bu çocuğu insan olmaktan çıkartmalarına yardımcı olur. Kurbanı insan olarak görmeme, kendilerini rahatlatan ve eylemi kolaylaştıran bir sistemdir. Yeni olmayan bu konuya internet kullanımı farklılıklar getirmiştir. Öncelikle kolay dağıtım ve ulaşım sağlamaktadır. Ayrıca yaygınlaşması davranışın normal sayılmasına yol açmaktadır. İnternetteki resimlerin çocukları bir seks objesi olarak nesnelleştirdiğini ve yeni fikir arayışlarında bile hala çocukların cinsel olarak kötüye kullanılmaya devam edildiği bir gerçektir. İnternet ve çocuk pornografisi üzerine yapılan çalışmalar bazı başlıklar belirlemiştir. Bunlar:
1. Çocuk pornografisi ve cinsel tahrik
2. Çocuk pronografisinin koleksiyonu (biriktirme)
3. Çocuk pornografisinin sosyal ilişkileri kolaylaştırması
4. Çocuk pornografisinin gerçek yaşamdan kaçış için kullanılması
5. Çocuk pornografisinin bir terapi yolu olarak kullanılması.
Çalışmalar sonrasında, Goldstein (1999) ‘İnternetteki bu görüntüler saldırıya teşvik eder. Görüntüler saldırıların yan ürünüdür’ derken, Tate (1990); Çocuk pornografisi, pedofililerin çocuklara ilgisini arttırır, güçlendirir ve kendilerine mazeret bulmasını kolaylaştırır sonucuna ulaşmıştır. 1997 yılında Durkin ise ‘Genellikle insanların pornografiyi internette kullanmalarının ilk sebebi cinsel hazza ulaşmaktır, ayrıca internet sarkıntılıkta bir araç vebir sosyal birleştirme aracı olarak kullanılmaktadır, ve aynı zamanda çocukların pornografik resimlerinin yerini keşfetmek için dekullanılmaktadır.’ Bulgusunu belirtmiştir. Ancak Pornografik görüntüleri pedofililer normal halktan daha mı çok kullanıyor?, yada bu görüntülerin saldırı planına katkısı var mı?, ve internetin bu saldırı planında oynadığı rol nedir? sorularının yanıtları halen belirsizdir.
Çocuk saldırısından mahkum olanlar üzerinde yapılan araştırmalar sonrasında, pornografinin en çok cinsel hazza ulaşmada bir araç olarak kullanıldığı saptanmıştır. Görüntülere bakan mahkumlardan bazıları (ama hepsi değil) bu görüntüleri masturbasyon amaçlı kullanıyor ve ayrıca bu kullandıkları fotoğraflarda seçici davranıyorlarmış. Bu seçicilik şunlarla ilgili olabilir; belli bir yaş grubu, fiziksel tip, çocuğun cinsiyeti veya belli bir cinsel aktivite. Bu durum kişilerin fantazilerini gerçekleştirebilmelerine ve cesaretlenmelerine yol açmaktadır. Böylece internette ulaştıkları, başkalarının yapabildiklerini kendilerinin de yapabileceği gücüne sahip olmaktadırlar. Resimler çekici olmasa ve cinsel olarak tahrik yaratmasa bile bu resimleri bir serinin parçası olarak toplamaktan zevk alındığı görülmüştür.